Aangekomen in Ulan Bator worden we opgevangen door Bert, de eigenaar van de Gertenten waar we de komende dagen gaan overnachten. Na een bakje koffie neemt hij ons, en de twee andere eerder ontmoeten Nederlanders Bert en Peter, mee in zijn Toyota Jeep. Bert is een rasechte Amsterdammer, wat nog wel te merken is aan zijn uitspraken. Hij was in 1998 het ondernemensleven in Nederland zat en besloot om alles te verkopen en 8 maanden lang met een Toyota Jeep over de wereld te reizen. Volgens eigen zeggen is hij gestruikeld in Mongolië en is daar gebleven.

Bert rijdt met een noodgang door de stad en landwegen. Grote stenen en diepe gaten laten hem koud en rijd er vol overheen. Hij nam ons op een toeristische route mee naar het reusachtige standbeeld ter ere van Genghis Khan en de Turtle Rock.

Op weg naar de Gertent over een landweggetje met veel stenen en kuilen staken we een rivier over. Op een open vlakte aan de rand van de rivier is het terrein afgezet met een hekwerk. Binnen dit hekwerk staan een aantal Gertenten, een huisje en een klein toiletgebouwtje. De Gertent bestaat uit een paar bedden en een kacheltje. Stroom is er niet en wassen kan in de rivier 400 meter verderop die overigens ijskoud is. De WC is een hokje met een gat in de grond waar je boven kan hangen.

Nadat we het uitgebreide ontbijt hadden opgegeten hebben we de omgeving verkend. Voor een beter zicht hebben we een heuvel beklommen waarna we een prachtig zicht hadden over het landschap. In de middag hebben we wat voor de tent gehangen en gekeken hoe de Mongoolse bevolking aan het werk was. 's avonds was er weer een uitgebreide maaltijd. Toen het donker werd hebben we rond het kampvuur genoten van een paar biertjes.

's nachts koelt het hard af dus de nachten waren redelijk koud. Het terrein wordt bewaakt door honden en bij elk verdacht geluidje beginnen ze massaal te blaffen.

De volgende dag zouden we rond half 11 een rit te paard gaan maken van 3 uur, maar de paarden waren zoek dus het werd wat later. Uiteindelijk zijn er andere paarden geregeld en hebben we rond half 5 alsnog de rit gemaakt. Op een paard krijg je een mooi beeld van het prachtige Mongoolse landschap. Aangekomen bij het uitkijkpunt moesten we nog een klein stukje te voet omhoog. Bovenop de berg was het uitzicht ontzettend mooi. Het is eigenlijk niet te omschrijven of te vangen in een paar foto's. Alles wat je ziet is natuur, er zijn verder geen invloeden te zien van de mens, waar je ook kijkt.

Weer terug aangekomen bij ons verblijf werd ons een warme maaltijd voorgeschoteld: gekookte aardappelen met broccoli en een gehaktbal. We verwachten pas bij terugkomst een echte Hollandse pot te kunnen eten maar dat was dus nu al het geval.

De volgende ochtend werden we weer teruggebracht door Bert naar ons Hostel op zo'n 10 minuten lopen van de trein. Het hostel ziet er goed uit en we hebben weer kunnen genieten van een warme douche! Aan de kleur van het water te zien was dit toch wel een beetje nodig.

Morgen vertrekt de trein om 8:00 uur weer richting Beijing. De verwachting is dat we hier de volgende dag rond 12:00 uur zullen aankomen.