Op 18 juli hebben we zoals beschreven onze kleine camper opgehaald bij het verhuur bedrijf. Na een tocht van ongeveer 3 uur kwamen we aan in de Blue Mountains. Vantevoren hadden we een gratis kampeer plek opgezocht en deze lag aan de rand van een gigantische vallei met watervallen: een prachtig uitzicht! Helaas was de zon aan het ondergaan bij aankomst en was het de volgende ochtend flink mistig dus helaas geen goede foto's.. 's Avonds hebben we in het dorpje dat dichtbij lag gegeten en raakten we aan de praat met een ouder stel dat regelmatig in de Blue Mountains kwam. Deze vertelden ons dat de zogenaamde "Three Sister" (drie gigantische rotsblokken die uitsteken midden in een vallei) ook 's avonds prachtig verlicht zijn. Hier zijn we na het eten even heen gereden om te kijken en wat foto's te schieten. Hierna zijn we op onze prachtige kampeerlocatie gaan slapen.

Na een frisse nacht miezerde het de volgende morgen en was het flink mistig. We hebben een wandeling gemaakt over een van de vele paden die een stuk de vallei in liep. Er lag her en der nog wat sneeuw en het was af en toe flink klimmen. Na de wandeling zijn we richting de kust gegaan. We zijn over de prachtige Great Pacific Road gereden waar het weer inmiddels STUKKEN beter was. Onderdeel van deze kustroute was onder andere de Sea Cliff Bridge. Wederom een heel mooi stukje Civiele Techniek met pijlers van bijna 70 meter hoog die in zee staan. Na de brug hadden we ook nog het Kiama Blowhole op de planning staan. Hier wordt water door een groot gat in de rotskust omhoog gestuwd door de deining van de zee. Af en toe werd het water tientallen meters omhoog gestuwd. Na dit bezoek zijn we verder naar het zuiden afgedaald richting Jervis Bay. Deze baai staat bekend om de parelwitte stranden (ze halen voor hollywood films onder andere hier het zand vandaan) en om de dolfijnen die er verblijven. In Australië mag je overal gratis kamperen tenzij er expliciet staat dat dit verboden is of het een privé terrein is. Bij Jervis Bay vonden we na een korte zoektocht een plekje op een meter van het water met uitzicht over de baai. We hebben de motor nog even laten draaien om de temperatuur in de camper wat aangenamer te maken en konden daarna aan het water een lekker gekoeld biertje drinken voor het slapen gaan.

De volgende ochtend hebben we ontbeten aan het water en werden we nog begroet door een gigantische pelikaan die voor onze neus zijn eigen ontbijt uit het water viste. We hebben de spullen ingepakt en zijn richting Canberra (de officiële hoofdstad van Australië) gereden. Onderweg hebben de afslag naar Pebbly beach gepakt. Dit strand ligt in een reservaat en staat bekend om de vele kangoeroes en mooie vogels die er zitten. De kangoeroes hebben we hier niet gezien maar wel de vogels. Een heel erg mooi strand en ook de weg er naar toe was prachtig. Op de doorgaande weg reden we door een uitgestrekte vlakte en de weg naar het strand was niets minder dan een tropisch regenwoud, een bizarre overgang. Uiteindelijk in Canberra hebben we capitol hill bezocht en een monument voor de (Australische) slachtoffers van de MH17 wat drie dagen ervoor was onthuld. Verder is Canberra een nogal saaie stad en totaal niet te vergelijken met Sydney. We hebben in Canberra dit keer een betaalde kampeerplaats opgezocht (weinig plekken die geen privé terrein zijn). Hier hebben we 's avonds gebarbequed met verrukkelijk Australisch vlees.

Op ochtend drie konden we weer eens douchen en toen we ons klaar aan het maken waren voor vertrek kwam onze "buurvrouw" naar ons toe. Deze vroeg of we nog lang onderweg zouden zijn met de camper en of we wat spullen van hen wilden hebben aangezien zij en haar man hierna een hotel in gingen. We kregen onder andere koffie, thee, zakken chips, crackers, sauzen, een splinternieuw deken, een splinternieuwe straalkachel en bijbehorend verlengsnoer. Eigenlijk was dit moment voor ons typerend voor de vriendelijkheid van alle Australiërs die we tot nu toe zijn toegenomen. Iedereen vraagt eerst hoe het met je gaat voordat ze ter zake komen, van ober tot douanebeambte aan toe. Na het uitchecken op de camping zijn we naar een uitkijkpunt in de buurt gereden en kwamen we ook nog een local tegen die ons complimenteerde met ons reisplan in Australië en ons nog wat kleine tips gaf. We vervolgden hierna onze weg naar wederom een kustplaats: Eden. Onderweg zijn we nog langs het Snowy Hydro Discovery center gereden. Dit is een tentoonstelling over een gigantisch civiel project wat bestaat uit o.a. 8 dammen, meerdere elektriciteitscentrals en 145km aan tunnels voor het transport van water. Dit is allemaal gebouwd omstreeks 1940 (!!) en levert op dit moment ongeveer 5% van alle benodigde stroom binnen Australië (en dat groen!). Na de tentoonstelling zijn we nog langs een kaasfabriek gereden en hierna kwamen we aan in Eden. Hier hebben we de camper in een smal zandpad achteruit gereden en stonden we met mooi uitzicht bovenaan een klif.

Na het ontbijt zijn we langs het Killer Whale museum gegaan in Eden. Dit vertaalt een verhaal over orca's die vroeger hielpen bij de jacht op walvissen in ruil voor de tong (het lekkerste stukje) van de walvis. In het begin een ongeloofwaardig verhaal maar het werd steeds geloofwaardiger. Hierna zijn we door gereden naar de Buchan Caves. Een grottenstelsel midden in een natuurgebied waar het stikte van de Kangoeroes. Na de rondleiding zijn we naar Lakes Entrance gereden. Hier mocht je op veel mooie plekken niet staan. We reden daarom een zandpad in dat richting het water moest leiden en wat bezaaid was met diepe kuilen. Bij een splitsing stond bij de linker twee paden een bord dat er niet gekampeerd mocht worden, bij de rechter stond dit niet. Hier zijn we ingereden en stonden we deze keer drie meter van het water.

Bij het tandenpoetsen de volgende ochtend werden we begroet door een local die zijn hond uit liet: "You got a great spot there mate, no one is gonna see you here!" Verder gaf hij ons de tip dat als we over het kleine bruggetje linksaf gingen, we gratis warm konden douchen. TOP! Na de warme douche zijn we richting Agnes Falls gereden. Deze mooie watervallen lagen vlakbij onze eindbestemming: Wilson's Promontory. Dit is een gigantisch schiereiland wat een nationaal park is en waar je vele Kangoeroes, Kookaburra's, Struisvogels, Koala's en andere diersoorten kunt vinden. Bij het oprijden van het eiland voelde het echt alsof we een film van Jurassic Park inreden. Één slingerende weg waar geen eind aan leek te komen en waar we niemand tegen kwamen. Helemaal aan het einde van deze weg lag één camping met 20 plekken waar je mocht staan.

Aangezien de receptie op dag van aankomst al dicht was betaalden we 's ochtends voor onze kampeerplek en kregen we wat wandelroutes aanbevolen. Hiervan hebben we er twee gedaan. Een daarvan heette de Wildlife walk. Hierbij liepen we tussen de vele kangoeroes door. Bij vertrek kwam er nog even eentje ons begroeten in de deuropening van de auto. Volledig gewend aan mensen, je kon hem zelfs aaien. Na een selfie met onze nieuwe vriend zijn we doorgereden naar Philip Island. Dit ligt heel erg dicht bij Melbourne waar we de volgende dag onze camper alweer in moesten leveren. Philip Island staat bekend om de beroemde Pinguin Parade en het GP circuit dat hier ligt. In Australië zijn de verkeersboetes extreem hoog: zo'n 250 dollar (=170 euro) voor enkele kilometers te hard is het minimum. Dit circuit biedt dus een mooie gelegenheid om eens wat harder te kunnen rijden. Bij aankomst op Philip Island zijn we eerst bij het circuit wezen kijken waar helaas geen race aan de gang was. Daarna zijn we richting het strand gereden om de Pinguin Parade te gaan bekijken. Hierbij worstelen er tientallen kleine pinguins (de kleinste die er zijn) door de branding om terug te keren naar hun nesten op het strand. Er zijn tribunes gemaakt en verhoogde looppaden waar de pinguins onderdoor lopen zodat je alles goed kunt zien. Het was heel leuk om deze beestjes van minder dan 2 meter afstand te kunnen zien in hun natuurlijke omgeving. Helaas was het die avond best koud en viel na een half uur de regen met bakken uit de lucht. Na een opwarmende maaltijd in een restaurant duurde onze zoektocht voor een slaapplek deze keer iets langer. Uiteindelijk stond we toch nog direct aan het strand waar de volgende ochtend de surfers aan alle kanten langs onze camper voorbij liepen.

Op onze laatste dag met de camper zijn we naar het koala reservaat gegaan. Hier zijn sommige voetpaden enkele meters verhoogd zodat je koala's in de bomen goed kunt zien in hun eigen omgeving. Ook die kan weer van de lijst af! Daarna zijn we nog naar een boerderij/landgoed gegaan wat voor sommige Australiërs nogal bijzonder is. Hier worden namelijk o.a. schapen geschoren en koeien gemolken. Voor ons dus niet veel nieuws, maar wel grappig om even bij deze oude boerderij geweest te zijn. 's Middags hebben we onze camper ingeleverd en zijn we naar ons een na laatste adresje gegaan waar we nog 6 dagen blijven voordat we doorreizen naar Jakarta. Tot nu toe was Australië echt een top ervaring en zeker een aanrader. Jammer dat het niet echt om de hoek ligt....