alsnog Trans Siberie Express

Dit keer hebben we ruim de tijd genomen om op tijd te zijn bij de trein. Onder het genot van een bakje koffie op het station hebben we gewacht totdat we de trein in mochten. Na een paar keer heen en weer gestuurd te zijn tussen de verschillende wagons hebben we onze plaats gevonden. Het kaartje is namelijk compleet Russisch en voor ons dus niet te begrijpen.

In de juiste wagon wisten we nog steeds niet welke cabine nu voor ons was maar met wat hulp van een vrouwelijke passagier hebben we de juiste bedden gevonden. We delen de cabine met diezelfde vrouwelijke passagier. Na 2 dagen bij haar in de cabine te hebben gezeten weten we nog steeds niks over haar en zij niks over ons. Op de vraag: Do you speak English? Antwoorde zij: No, only Russian.. Wodka wilde ze ook niet dus er was meer over voor ons. Doordat we nu een andere trein hebben zitten hier voornamelijk alleen maar Russisch sprekende mensen.

De cabine is zo'n 2 bij 2m met daarin 4 bedden, twee boven elkaar. De cabine is af te sluiten door middel van een schuifdeur. In het midden ligt een hoogpolig tapijtje wat zacht voelt aan de voetjes. Verder is er een klein tafeltje en zien we alles voorbij flitsen door het raam. Na afgekeken te hebben hoe de Russische dame haar bed had opgemaakt lukte het ons ook prima.

Het bed bestaat uit een vrij harde bank met daarop een soort van kussen, waar je normaal op gaat zitten buiten in je tuinstoel, met daaromheen een hoeslaken. Op zich slaapt het best redelijk, alleen het is iets te hard om op je zij te liggen. Overdag dient je bed ook als bank om op te zitten. De leuning voor de bank zit net iets te hoog. Hierbij moest ik denken aan de keer dat ik bij Bart thuis was en onderuit gezakt op de bank zat. Bart zijn vader kwam naar mij toe en wees mij erop dat ik het beste rechtop kon zitten want dit was beter voor mijn rug. Als zijn vader nu kon zien hoe wij er 2 dagen bij hebben gezeten springen de tranen waarschijnlijk in zijn ogen..

We hebben ook gegeten in de restauratiecoupe, Met de vertaler op de telefoon van Bart hadden we een keuze gemaakt, dit was niet op voorraad maar ze had wel wat anders, ook goed dachten wij. Tot onze verbazing kwamen er twee bordjes met elk 3 eieren met spek perfect gebakken met 3 hele dooiers, het smaakte perfect.

Het landschap is prachtig, Rusland is zeer wijds waardoor er veel natuur en vooral bomen te zien zijn afgewisseld met vergezichten waarin je de glooiing van het landschap goed kan zien. De huisjes in de dorpen zien er prima uit alleen vragen wij ons af hoe ze het in godsnaam warm kunnen houden als het -40 graden is. Op de stations tijdens de stops bieden ze je van alles aan, van 10-delige servies sets tot kroonluchters aan toe. Regelmatig komen we op het andere spoor een goederentrein tegen. Deze treinen zijn ontzettend lang en vervoeren van alles tot tanks aan toe. We komen de dag door met het maken van puzzels, naar buiten kijken, lezen, eten en slapen. Dit wordt echt een ritueel.

In totaal hebben we 5193 km afgelegd en zijn we aangekomen in Irkutsk.

Trans-niet-berië express

Na een avondje Champions League te hebben gekeken en een stel Russen onder tafel te hebben gezopen met hun eigen Wokda ging vanochtend ging om half 10 de wekker. We konden dan rustig opstaan en nog even Lenin bezoeken. Doordat er met onze dikke vingers op een verkeerd knopje gedrukt was op de telefoon, waren we rond kwart voor 12 bij Lenin. Daar aangekomen was de rij zo ontzettend lang dat we dit nooit op tijd zouden redden. We besloten dan maar aan het Rode Plein een biertje te drinken op het terras.

Rond half 1 keek Bart op zijn telefoon en zei dat we moesten gaan om de trein nog op tijd te kunnen halen. Onderweg naar het hostel hebben we nog even Wokda en wat water ingeslagen voor de komende treinreis. Met al onze spullen gingen we richting de metro, het was inmiddels al 10 voor 1. Met de metro bereikten we, met een glimmend gezicht van het zweet, het station waar onze trein zou vertrekken. Met gebruik van handen en voeten werden we gewezen naar de plaats van de trein. Aangekomen bij de trein konden we genieten van de mooie rails, de trein hadden we dus gemist op een minuut of 6. Het perfecte time managen met het vliegtuig hebben we helaas dus niet kunnen evenaren.. Balen volgende keer proberen we het weer opnieuw!

Met onze tickets gingen we dus op zoek naar een andere oplossing. We werden begeleid naar een andere trein waarmee we achter onze trein aan zouden reizen. Bij deze trein aangekomen werden we opgevangen door de baas van de trein, een vrouw die er nogal woest en streng uitzag. Achteraf bleek ze heel aardig en vriendelijk te zijn, maar na controle van onze tickets kwam zij ook tot de conclusie dat wij onze trein gemist hadden.

We gingen naar een ticketoffice om dan maar te kijken of we misschien nieuwe tickets konden kopen voor de volgende trein. Bij de ticketoffice was ook een loket waar een bord boven ging met daarop: "Ticket refunds". Dus wij dachten waarom niet, Bart schoof de tickets inclusief de begeleiden brief naar haar toe en zei de wijze woorden: We missed our train.. Ze gingen ermee aan de slag, eerst met zijn tweeën. Een kijken en een werken. Later 3, twee kijken en een werken. Later werden het er vier en later kwam zelfs de grote baas ook nog even kijken. Uiteindelijk hebben we 3 kwartier gewacht maar er kwam een oplossing! We konden helaas niet het geld terugkrijgen, dit moesten we zelf regelen. Het ticket was namelijk afgegeven via Duitsland. Wel heeft ze voor ons een nieuwe trein geregeld die ook nog iets sneller is waardoor onze vertraging naar Irkutsk maar een halve dag is. We komen nu om half 3 's nachts aan in plaats van 2 uur in de middag.

De sfeer zat er alweer goed in maar nu moesten we nog een hostel zien te vinden voor de komende nacht. Met behulp van een kaart op de telefoon hebben we er eentje kunnen vinden maar op locatie zagen we nergens een hostel. Wij naar de volgende locatie ruim een km verderop lopen in de hete zon met allebei zo'n 13 kg op onze rug. Aangekomen bij de tweede locatie was het ook niet echt duidelijk waar het hostel was maar we kwamen een vrouwtje tegen die zelf een hostel bezit dus die heeft ons meegenomen naar haar plaats. De metro werd voor ons betaald en we hebben het mooiste metro station van Moskou gezien (zie foto's)

Het hostel bestaat uit een appartement waarin een stuk of 15 stapel bedden zijn neergezet. We hebben zelfs nog korting gehad voor de overnachting! Na even een klein dutje gedaan te hebben zijn we op zoek gegaan naar eten. In de trend van nieuwe dingen doen had Bart nog nooit gegeten bij de KFC, hier hebben we vies vet vreten weg zitten douwen dus ook dit kan hij nu afvinken! Ook het bestellen ging met handen en voeten want een woordje engels zit er niet bij.

Morgen gaan we een nieuwe poging doen om de trein te halen. We hebben er alle vertrouwen in maar we gaan wel iets eerder op pad.

Het weer is hier prachtig, super zonnig, vandaag 31 graden! Verder alle lof voor de Russen, ontzettend aardig en altijd bereid om ons te willen helpen!!

We hebben dan wel de trein gemist maar we hebben wel weer het mooiste metrostation van Moskou gezien, Bart heeft voor het eerst bij de KFC gegeten, we hebben twee russen onder tafel gezopen en we hebben weer een groot deel van Moskou gezien.

Vertrokken vanuit Nederland, veilig aangekomen in Moskou

Vanmorgen zijn we om 7u in de auto gestapt om op tijd in Dusseldorf aan te komen. Onze vlucht vertrok om 10.45u. Na een probleemloze rit zaten we om half 9 al in de vertrekhal aan de koffie. Uiteindelijk begaven we ons iewat te laat door de douane, waardoor wij 2 minuten voor vertrek van het vliegtuig op ons dooie gemak bij de slurf aan kwamen lopen: we waren de laatsten die het vliegtuig betraden en we waren ook al omgeroepen. Perfect stukje time-management dus!

Na een heerlijke vliegtuig lunch landen we 40km ten noordwesten van het centrum van Moskou. Een korte treinrit en diverse metroritten (door mooie stations) brachten ons uiteindelijk (verbazingwekkend probleemloos) naar ons hostel. Het enige probleem was dat je ALLEEN bij de metro niet kon pinnen -_- wat leidde tot een zoektoch va ongeveer een half uur.

Rusland is zoals je het verwacht: je rijdt hier ofwel een Lada, ofwel een BMW, Porsche, Mercedes of iets in diezelfde strekking. De mensen spreken geen woord engels, en de zalm chips ook niet te vreten.

Voor morgen staan het rode plein, het Kremlin, Lenin en een rondleiding op het programma. Zondag zullen we op de trein stappen voor een rit van meer dan 9000km. Vanaf zondag zullen we dus helemaal niet meer bereikbaar zijn. Wellict dat dit aan het Baikal meer wel het geval is, waar wij een paar dagen later uit zullen stappen.

Er zal z.s.m. weer een update volgen. Foto's hebben we nog niet echt gemaakt en zijn wat lastig te uploaden (jpg's zijn geen afbeeldingen?).

Maikel & Bart